Warunki ubezpieczeń

Ogólne Warunki Ubezpieczeń większości Towarzystw Ubezpieczeniowych

Ostrzeżenia: kary za brak OC Komunikacyjnego

Źródła prawa ubezpieczeniowego

Bez obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej narażasz się na płacenie – z własnej kieszeni – wysokiego odszkodowania gdy spowodujesz wypadek lub kolizję. Za brak takiej polisy grożą także surowe i nieuchronne kary finansowe.
Wysokość opłaty karnej za brak OC komunikacyjnego uzależniona jest od:

    1. rodzaju pojazdu, którego posiadacz nie spełnił obowiązku ubezpieczenia:

samochody osobowe – równowartość 2-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę,samochody ciężarowe, ciągniki samochodowe i autobusy – równowartość 3- krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę,pozostałe pojazdy – równowartość 1/3 minimalnego wynagrodzenia za pracę.

    • 2. okresu pozostawania bez ochrony ubezpieczeniowej w danym roku kalendarzowym:
  • do 3 dni – 20% pełnej opłaty karnej,
  • 4 do 14 dni – 50% pełnej opłaty karnej, 
  • powyżej 14 dni – 100% opłaty karnej.
    3. minimalnego wynagrodzenia za pracę w roku kontroli, ustalonego na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 roku o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
wpDataTable with provided ID not found!

Opłaty karne nie są wyznaczane (naliczane) przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny – zarówno ich wysokość, jak i tryb nakładania i dochodzenia są ściśle określone przez przepisy ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFG i PBUK i z tego względu nie mogą podlegać negocjacjom.
Osoba, która nie spełniła w danym roku obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia OC – zgodnie z warunkami określonymi w ww. ustawie – powinna dobrowolnie wnieść należną stawkę opłaty na konto UFG (art. 88 ustawy).
Zatem jeśli nie wpłacisz kary dobrowolnie, może być ona w konsekwencji ściągana zgodnie z procedurami administracyjnymi -tj. przez urząd skarbowy na drodze postępowania egzekucyjnego.
Podstawy do umorzenia opłaty lub zastosowania ulgi w jej spłacie każdorazowo podlegają ocenie UFG na podstawie Regulaminu umarzania wierzytelności Funduszu z tytułu opłat, odstępowania od dochodzenia zwrotów wypłaconych świadczeń i poniesionych kosztów (roszczeń regresowych) oraz udzielania ulg w ich spłacie.

Wpłat z tytułu opłat karnych za brak OC należy dokonywać:
– w przypadku otrzymania wezwania – na wskazany, indywidualny numer rachunku,
– w pozostałych przypadkach – korzystając z poniższego numeru rachunku bankowego: CITI Bank Handlowy w Warszawie S.A. 86 1030 1508 0000 0005 0033 3057 wpisując w tytule numer sprawy w UFG lub „pojazd marki … nr rej. …. , opłata za rok …

1. Kodeksy:

  • ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny,
  • ustawa z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski.


2. Ustawy ubezpieczeniowe, w szczególności:

    a. ustawa z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej ustawa ta określa:
  • warunki wykonywania działalności w zakresie ubezpieczeń osobowych i ubezpieczeń majątkowych oraz warunki wykonywania działalności reasekuracyjnej,
  • zasady wykonywania zawodu aktuariusza,
  • zasady sprawowania nadzoru nad zakładami ubezpieczeń i zakładami reasekuracji w grupach,
  • zasady organizacji i funkcjonowania ubezpieczeniowego samorządu gospodarczego.
    b. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym
  • ustawa ta określa organizację nadzoru ubezpieczeniowego i emerytalnego,
    c. ustawa z dnia 15 kwietnia 2005 r. o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego ustawa ta określa:
  • zasady sprawowania nadzoru uzupełniającego nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego,
  • zasady objęcia nadzorem uzupełniającym innych podmiotów działających w konglomeracie finansowym, w tym dominujących podmiotów nieregulowanych,
  • zasady współpracy w zakresie sprawowania nadzoru uzupełniającego krajowego organu nadzoru z zagranicznymi organami nadzoru.
    d. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ustawa ta określa:
  • zasady zawierania i wykonywania umów obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej rolników z tytułu posiadania gospodarstwa rolnego i obowiązkowego ubezpieczenia budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od ognia i innych zdarzeń losowych,
  • sposób kontroli spełnienia obowiązku zawarcia ww. umów ubezpieczeń i konsekwencje niespełnienia tego obowiązku,
  • podstawowe zasady, jakim powinny odpowiadać inne, niż ww. umowy ubezpieczeń obowiązkowych,
  • zadania i zasady działania Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
    e. ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń
  • ustawa ta określa zasady wykonywania działalności w zakresie dystrybucji ubezpieczeń osobowych i majątkowych oraz dystrybucji reasekuracji
    f. ustawa z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich ustawa ta określa:
  • zasady stosowania dopłat do składek z tytułu zawarcia umów ubezpieczenia od ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych w rolnictwie,
  • zasady zawierania i wykonywania umów obowiązkowego ubezpieczenia upraw od określonego ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych w rolnictwie,
  • zasady udzielania dotacji celowej na pokrycie części odszkodowań z tytułu szkód spowodowanych przez suszę.

 

3. Inne ustawy nakładające obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego (głównie ubezpieczenia OC) regulujące zasady wykonywania określonego zawodu lub świadczenia określonego rodzaju usług, na przykład:
a) ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych,
b) ustawa z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym,
c) ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami,
d) ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym,
e) ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych,
f) ustawa z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze,
g) ustawa z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie,
h) ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa,
i) ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej,
j) ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
k) ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne,
l) ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych,
m) ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami,
n) ustawa z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych,
o) ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

4. Akty prawne wykonawcze do ustaw wymienionych w pkt. 2 i 3.